هفته پیش، بخش اول این مطلب را خواندید که نکته‌هایی بود از شیوه کار نویسنده‌های بزرگ و نوشته بودیم که اگر تازه رمان نوشتن را شروع کرده‌اید، این توصیه‌ها می‌توانند به کارتان بیایند. این هفته بخش دوم و پایانی این مطلب را می‌خوانید.

زبان توصیفی را فراموش کنید

جورج اورول شش قانون برای نوشتن دارد.

• هیچ وقت از استعاره و تشبیه و کلا از فنون سخنوری که به دیدن‌شان در کتاب‌ها عادت کرده‌اید، استفاده نکنید.

• تا وقتی کلمه‌‌های کوتاه وجود دارند، از کلمه‌های بلند استفاده نکنید.

• اگر کلمه‌ای را می‌شود از متن حذف کرد و با حذف کردن‌اش اتفاقی نمی‌افتد، حذف‌اش کنید.

• تا وقتی افعال معلوم وجود دارند، از افعال مجهول استفاده نکنید.

• از واژه‌های خارجی، علمی یا کلمات خاص بپرهیزید. از کلماتی استفاده کنید که در زبان روزمره استفاده می‌کنید.

• هر کدام از این قوانین هم اگر به نظرتان درست نمی‌آید، آن را به کار نبندید.

استیون کینگ، نویسنده آمریکایی، هم می‌گوید: «جاده‌ای که به جهنم منتهی می‌شود، با قیدها سنگفرش شده است.»

بخش نوشتن و ویرایش را هم‌زمان انجام ندهید

زیدی اسمیت، نویسنده انگلیسی برنده جایزه بوکر، می‌گوید: «زمان مناسبی بین نوشتن کتاب‌تان و ویرایش‌اش در نظر بگیرید.»

جان اشتاین‌بک، نویسنده رمان معروف «موش و آدم‌ها» هم می‌گوید: «با خیال راحت بنویسید و تا جایی که می‌توانید این کار را با سرعت انجام بدهید. هر چیزی را که دل‌تان می‌خواهد روی کاغذ بیاورید. هیچ‌وقت چیزی را که نوشته‌اید، تصحیح یا بازنویسی نکنید تا این که تمام کار نوشته شود. بازنویسی از آن بهانه‌هایی است که باعث می‌شود پی کار را نگیرید و به نوشتن ادامه ندهید. در ضمن، در جریان و ریتم داستان خلل ایجاد می‌کند.»

پیدا کنید چند صفحه در روز می‌خواهید کار کنید

برای چنین چیزی قانون مشخصی وجود ندارد. نویسنده‌ای مثل مارگارت اتوود روی ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ کلمه می‌نویسد. گرترود استاین هیچ وقت نتوانسته بود بیشتر از نیم ساعت در روز بنویسد.

تالکین، نویسنده انگلیسی سه گانه «ارباب حلقه‌ها»، در طول یازده سال این سه کتاب را نوشته است، یعنی چیزی حدود ۲۴۵ کلمه برای هر روز کاری.

اما کتابی مثل «اتود در قرمز لاکی» نوشته آرتور کانن دویل که برای اولین بار شرلوک هولمز، این کارآگاه مشهور را به دنیا معرفی کرد، در طول سه هفته نوشته شده است و رمان «در جاده» را جک کروآک در طول سه هفته نوشت، البته بعد از این که هفت سال به همه جای آمریکا سفر کرد و تمام این مدت هم یادداشت برداشت.

دیالوگ‌هایی را که نوشته‌اید به صدای بلند بخوانید

وقتی که دارید دیالوگ‌ها را می‌نویسید، آن‌ها را به صدای بلند برای خودتان بخوانید، فقط در این صورت است که دیالوگ‌ها حال و هوای حرف زدن پیدا می‌کنند. این توصیه‌ای است که جان اشتاین‌بک کرده است.

وقتی می‌نویسید، کمی الکل بخورید

فهرستی طولانی وجود دارد از نویسنده‌های کلاسیک مرد و زن که دوست داشته‌اند موقع نوشتن الکل بنوشند. مارگریت دوراس، پاتریشیا های‌اسمیت، کارسون مک‌کولرز، دوروتی پارکر و شرلی جکسون تنها چند تایی از این نویسنده‌ها هستند.

البته اگر اهل نوشیدن الکل نیستید، می‌توانید چای و چای سبز یا هر نوشیدنی دیگری را که سرخوش‌تان می‌کند را امتحان کنید.

بخش اول این مطلب را از اینجا بخوانید.