آنچه می‌خوانید بازنویسی و ترجمه مطلبی است که Grégoire Solotareff نوشته است. او بیش از ۲۰۰ کتاب در طول ۳۰ سال کار حرفه‌ای خود برای کودکان نوشته که بیشتر آن‌ها از کتاب‌های پرفروش و موردعلاقه کودکان در کشور فرانسه هستند. این‌ها توصیه‌های این نویسنده است در نشستی برای علاقه‌مندان به نویسندگی برای کودکان.

نکات پایه

کتابی که قصد خلق‌اش را دارید باید کتابی باشد که مشابه‌اش در بازار موجود نباشد. ایده‌تان برای این کتاب باید بکر باشد. کتاب برای این نوشته می‌شود که ورق بخورد، برای همین باید کتابی بنویسید که کودک دوست داشته باشد ورق‌اش بزند و کشف‌اش کند.

وقتی ایده‌تان را فرمول‌بندی کردید، وقت‌اش می‌رسد که آن را بسازید. کتاب‌های گروه سنی پایین احتیاج به تصویر دارد. متن برای کمک کردن به تصویر است، اما تصویرها اهمیت‌شان بیشتر است. متن باید ساده باشد، نه این که الزاما از واژه‌های ساده استفاده کنید، اما باید جوری باشد که کودک را با روایت داستان همگام کند. ایده‌هایتان را می‌توانید از زندگی روزمره بگیرید. در هر کدام از این اتفاقات روزمره بارقه‌هایی است که کار شما خلق داستان با آن‌هاست. همه ایده‌ها قابل اجرا هستند، فقط باید یادتان باشد که مخاطب‌تان چه کسی است: بچه‌ها. در عین حال، کتاب کودکی خوب است که بتواند همه را جذب کند. شما می‌توانید در مورد خیلی چیزها با بچه‌ها حرف بزنید، پس کتاب می‌تواند در مورد چیزی باشد که شما دوست دارید درباره‌اش با فرزند خودتان حرف بزنید. باید از این بابت مطمئن شوید که ایده‌تان بچه‌ها را جذب خواهد کرد. متن کتاب نمی‌تواند فقط بهانه‌ای باشد برای تصویرهای خوب کتاب.

تاثیر گرفتن از کتاب‌های دیگران هم خوب است، اما تولید دوباره چیزی که وجود داشته، چندان کار دندان‌گیری نیست. کتاب باید برای نویسنده‌اش مسئله‌ای شخصی باشد. نباید برای خلق‌اش عجله کنید. وقتی کتاب را تمام کردید، ۱۵ روز به حال خودش رهایش کنید و بعد دوباره بروید سراغ‌اش و مرتب‌اش کنید. اوایل کار باید منطقی رفتار کنید، ۲۰ صفحه با سر و شکل نرمال بنویسید. وقتی سراغ ناشر می‌روید، باید کتاب تمام‌شده را نشان‌اش بدهید، حتی اگر قرار شود دوباره روی‌اش کار کنید.

شخصیت‌ها

شخصیت کتاب می‌تواند هر چیزی باشد. می‌تواند شیء باشد، حیوان باشد. کلی حق انتخاب دارید. حتی می‌توانید از یک تکه‌سنگ حرف بزنید. مهم‌تر از هر چیزی شخصیت‌پردازی است. بچه‌ها حتی با تکه‌سنگ هم می‌توانند هم‌ذات‌پنداری کنند. شخصیت بخشی از جهان است، جهان نویسنده. این جهان باید با آنچه درون شماست ارتباط برقرار کند. شخصیت مجموعه‌ای از چیزهایی است که شما در تصویری که ساخته‌اید می‌بینید. این همان چیزی است که باعث می‌شود آدم‌ها بخواهند کتاب شما را بخوانند و در مقام خواننده باید آرزو کنید که بتوانید این جهان را با دیگران قسمت کنید.

موفقیت و شکست

من متوجه شده‌ام که شکست سودمندتر از موفقیت است. می‌توانید دفعه بعد خودتان را اصلاح کنید و این باعث می‌شود از خودتان سوال کنید. وقتی همان اول موفق می‌شوید، فقط خودتان را تکرار کنید.

تصویرگری و نوشتن

آیا می‌دانید که چه‌طور کتابی را برای کودکان تصویرگری کنید یا بنویسید؟ نه الزاما. من کتاب‌هایی را می‌شناسم که نه تصویرهای خوب دارند و نه خوب نوشته شده‌اند، اما بچه‌ها را سرگرم می‌کنند. آنچه مهم است انسجامی است که باید میان صفحات کتاب وجود داشته باشد. حتی نوشتن هم آن‌قدرها مهم نیست. بنابراین، اگر هم نویسنده کتاب باشید و هم کار تصویرگری‌اش را خودتان انجام بدهید، بهتر است؛ چون این‌جوری انسجام بیشتری دارد. من گاهی با نویسنده‌ها یا تصویرگرها جدا جدا کار می‌کنم، اما آن‌ها معمولا همدیگر را خوب می‌شناسند. برای گروه‌های سنی بالاتر قضیه فرق می‌کند؛ چون متن در این کتاب‌ها مهم‌تر است.

پیدا کردن ناشر

پیدا کردن ناشری که کارش را دوست دارید حیاتی است. ناشر مثل خانواده است برای آدم. اگر چیزی را که ناشر تولید می‌کند دوست داشته باشید، آن وقت خیلی احتمال‌اش زیاد است که چیزی را که شما تولید کرده‌اید، او هم دوست داشته باشد.