هر عشق کتابی جای خاصی برای خودش دارد که ترجیح می‌دهد آن جا کتاب‌اش را بخواند. «خواندن» کار خیلی صمیمانه و واقعا شخصی است. برای بعضی‌ها، نشستن در خانه و کتاب خواندن روی کاناپه آرامش‌بخش است. بعضی‌ها کافه‌های پر سر و صدا را ترجیح می‌دهند و بعضی دیگر دوست دارند روی صندلی موردعلاقه‌شان بنشینند و مطالعه کنند. داشتم با دوستی درباره کتاب چت می‌کردم که این قضیه به فکرم رسید. با دوست‌ام از این حرف زدیم که کجا دوست داریم کتاب بخوانیم و این که چه‌جوری خودمان را آماده می‌کنیم که یک کتاب جدید بخوانیم. شروع کردن یک کتاب جدید خیلی شبیه وقت گذراندن با یک دوست است و غالبا برای این کار باید خودمان را از پیش آماده کنیم.

من از آن دست کتاب‌خوان‌هایی نیستم که یک فنجان چای یا شمع بخواهم تا کتابی را شروع کنم، اما موضوع این است که وقتی می‌خواهم از کتابی لذت ببرم، ترجیح می‌دهم جای آرامی باشم. نسبت به این که کجا کتاب بخوانم، حساسیت بیشتری دارم. مثلا اگر بخواهم کتاب معمایی یا دلهره‌آور بخوانم، مخصوصا از آن‌هایی که آدم را حسابی می‌ترساند، دوست دارم روی کاناپه بنشینم و چراغ‌ها روشن باشند. این جوری فکر می‌کنم که انگار نور در برابر ترس از کتاب ازم مراقبت می‌کند. توی رخت‌خواب و پیش از خوابیدن، کتاب ترسناک نمی‌خوانم، چون گوش‌ام نسبت به هر صدای ترق و تروقی توی خانه و صدای حیوان‌ها بیرون از خانه تیز می‌شود و خودم را قانع می‌کنم که شخصیت داستان، معمولا آدم بده داستان، الان است که در خانه‌ام را بشکند و بیاید تو.

جالب این جاست که سگ‌ام همیشه وقتی دارم روی کاناپه می‌نویسم، دست‌ام را از روی لپ‌تاپ کنار می‌زند، اما وقتی دارم کتاب می‌خوانم، آرام دراز می‌کشد روی پاهام و برای این که حواس‌ام را با پنجه‌هایش پرت نکند، در حال خواندن کتاب سرش را می‌خارانم. این کار هر دوی‌مان را حسابی آرام می‌کند.

جای موردعلاقه جدیدم پای پنجره طبقه بالای خانه است. این پنجره جایی از خانه است که نور بعد از ظهرها پهن می‌شود. جای‌ام راحت است و آن‌قدری هست که خودم و سگ‌ام حسابی پای‌مان را دراز کنیم و از آفتاب لذت ببریم. او توی آفتاب چرت می‌زند و من هم کاملا در آرامش‌ام. این فضا را از این جهت ترجیح می‌دهم که خواندن در گرما توی زمستان واقعا مزه می‌دهد.

خب، کتاب‌خوان‌های عزیز، شما دوست دارید کجا کتاب بخوانید؟ هیچ‌جور مراسمی برای شروع کردن کتاب‌های جدید دارید یا نه؟

آنچه خواندید، ترجمه و بازنویسی این مطلب است که یکی از نویسنده‌های پابلیشرز ویکلی برای وبلاگ این سایت نوشته است.