ماه بنفش یا می‌شود موهایم را ببافی؟

درباره این کتاب

اینکه چطور شد یکی آمد سینه‌اش را باز کرد و یکی یکی مرده‌هاش را بیرون ریخت، انگار تماما از وسواس تجربه کردن شروع شد. این را پیش‌تر فهمیده بودم. وقتی توی آن اتاق دوازده متری لخت روی موکت سفت دراز کشیدم و سعی کردم دختری باشم که قرار است یک بار برای همیشه سینه‌اش را باز کند. آخر همیشه شبح ِ چیزی دنبال آدم است. توی هرچیزی که فکرش را نمی‌کنی. وقتی هم بیرون می‌آید که انتظارش را نداری. خلاصه حرف‌ها زیادند و این که الان قرار است احتمالا منتشر بشود خودش اگر زبان باز کرد حتما بعضی‌ها را می‌گوید. منتها این بین چیزی که نویسنده‌ی مرده باید بگوید این است که بچه‌اش را آنقدر از بالا نگاه می‌کند تا تخم و ترکه‌اش تکامل را زودتر و بهتر تجربه کنند. اگر تخم و ترکه‌ای باشد و این آدم‌ها تنها و سرخورده به عکس‌های خانوادگی‌شان برنگردند.

می‌دانی؟ داستان جنینی‌ست که ممکن است همیشه به آن زیبایی که می‌خواهیم نباشد. مخصوصا مادر اگر باشی و دردش را تماما کشیده باشی و بعد ببینی بچه‌ات دماغش کج است. یک چشم ندارد. یا هرچیزی که دوست نداری.

توضیحات ناشر

روایت «ماه بنفش یا می‌شود موهایم را ببافی؟» از آن دست قصه‌های آشناست که بازگو کردنش آن هم به شیوه‌ای نو جسارت می‌خواهد. داستان روان و جذاب است و خواننده دوست دارد آن را بی وقفه دنبال کند. روایت به صورت سیال ذهن شکل گرفته است و در قالب شخصیت‌پردازی‌های آن ساختارشکنی‌های بسیار هوشمندانه‌ای وجود دارد. داستان تنهایی زنی با غصه‌ها و دردهایش که بی هیچ آداب و ترتیبی در فضایی سیال از ذهن راوی جاری‌ست و خواننده آن‌قدر با آن درگیر می‌شود که تا آن‌را به انجام نرساند رهایش نمی‌کند. از نکات قوی داستان یکی اینکه قصه غیرقابل پیش‌بینی است و در آخر خواننده خشنود است و ری‌را شخصیت اول داستان با اینکه شبیه زن‌های کلیشه‌ای و نام آشنای داستانها نیست ولی مثل پری قصه‌ها به دل می‌نشیند و زخم‌هایش چنان خوب تصویر شده که به جان خواننده می‌رود و با او یکی می‌شود.  

نکته دیگر اینکه، داستان پر از عواطف انسانی و آدم‌هایی است که در اجتماع وجود دارند ولی در فضای فعلی اجازه مصور کردنشان وجود ندارد.

این کتاب در تاریخ ۲۲ تیر ۱۳۹۵ (۱۲ ژوییه ۲۰۱۶) منتشر شده است.