زمان نه‌چندان دوری در میانمار بود که کتاب‌هایی که به انگلیسی ترجمه می‌شدند به‌راحتی قابل‌دسترس بودند. اما به‌خاطر مسئله سانسور در دوره اوج گرفتن قدرت نظامی‌ها این دوره سر آمده است.

در طول دهه‌های پنجاه و شصت میلادی، مترجم‌های زیادی در برمه بودند که کارشان کمک به معرفی آثار انگلیسی به خواننده‌های برمه بود. اما وقتی دیکتاتوری در سال ۱۹۶۲ در این کشور به قدرت رسید، هیاتی برای بررسی آثار چاپی در این کشور تاسیس شد و به این ترتیب شمار آثار ترجمه شده در این کشور رو به افول گذاشت.

۵۰ سال سانسور دولتی حالا خسارات خودش را به‌بار آورده است و به‌گفته متخصصان این خسارت قابل‌برگشت نیست.

یکی از ناشران این کشور که در ضمن مترجم شناخته‌شده‌ای هم هست می‌گوید، عملا مترجم دیگری باقی نمانده که مهارت ترجمه کتاب‌های فلسفی را از انگلیسی داشته باشد.

یکی دیگر از مترجم‌ها که کارش ترجمه داستان است می‌گوید، دلیل اصلی کاهش کتاب‌های داستانی  در این کشور همان هیات بررسی و ضبط آثار است.

این مترجم که رمان «جنگل نروژی» هاروکی موراکامی را ترجمه کرده می‌گوید، «کتاب خیلی بد شده بود، تقریبا نیمی از آن را سانسور کرده بودند، برای همین اصلا منتشرش نکردیم. سانسورهای بی‌دلیل و بی‌در و پیکر مترجم‌ها را از شغل‌شان بیزار کرده است.»

یکی از ناشران و مترجم‌های این کشور می‌گوید، «اعضای هیات بررسی آثار بسیار در مورد سکس و سیاست سخت‌گیر هستند، همین باعث شده میان نسل‌های مختلف ناشران در این کشور شکافی به‌وجود بیاید.»

یکی از مترجم‌ها که کتاب «روزهای برمه» جورج اورول (که در این کشور بسیار محبوب است) و بعضی از کتاب‌های دیگر این نویسنده را ترجمه کرده معتقد است که یکی از مشکلات به مسئله آموزش برمی‌گردد. او می‌گوید، «در میانمار، بیشتر مترجم‌ها از زیان انگلیسی ترجمه می‌کنند و تعداد آدم‌هایی که این روزها انگلیسی می‌توانند بخوانند یا بفهمند کاهش چشمگیری داشته است. این به مسئله پسرفت وضعیت آموزشی برمی‌گردد. برای همین هم تعداد مترجم‌های کارآمد کاهش پیدا کرده است.»

یکی دیگر از ناشران هم مشکلات آموزشی را تایید می‌کند و می‌گوید، «نظام ضعیف آموزشی در میانمار تاثیر بدی روی دنیای کتاب گذاشته است. این اتفاق باعث شده مردم به‌جای آن که به کتاب‌ها عشق بورزند، از کتاب‌ها دوری کنند. اگر نظام آموزشی کشور را تصحیح نکنیم و آدم‌ها کتاب‌ها را قلبا دوست نداشته باشند، امکان بهبود این وضعیت و در نهایت بهبود شرایط ترجمه در میانمار وجود ندارد.»

ترجمه‌‌های کمتر یعنی این که دیگر امکان امرار معاش از طریق ترجمه برای انتشاراتی‌ها وجود ندارد. به همین دلیل، در حاضر بیشتر مترجم‌های این کشور سر از مطبوعات درآورده‌اند و گزارش‌های خبری را از زبان انگلیسی برای این روزنامه‌ها ترجمه می‌کنند.

یکی از مترجم‌ها می‌گوید، فروش ۵۰۰ نسخه از کتاب‌اش بیشتر از سه سال طول می‌کشد.

آنچه خواندید، بازنویسی و ترجمه این مطلب است.