اعضای شورای شهر دابلین امیدوارند بتوانند آرزوی جیمز جویس و همسرش نورا بارنکل را پس از نزدیک به صد سال برآورده کنند: بازگشت به ایرلند!
جیمز جویس سال ۱۸۸۲ در حومه شهردابلین متولد شد اما به علت کینه فزاینده‌ای که نسبت به جامعه ایرلندی احساس می‌کرد و همینطور نیاز به کار، ده‌ها سال دورازایرلند زندگی کرد. او در ژانویه ۱۹۴۱ در سن ۵۸ سالگی پس ازعمل جراحی زخم معده‌اش در زوریخ درگذشت. جویس به همراه همسرش نورا که ده سال بعد از او درگذشت، درقبرستان فلونترنِ زوریخ  به خاک سپرده شد. سال ۱۹۶۶، آنها را از یک قبر عادی به یک قبر شایسته‌تر منتقل کردند؛ جایی که پسرش جورجیو بعدها درکنار آن‌ها به خاک سپرده شد.
وقتی جویس از دنیا رفت، وزیر امور خارجه‌ی وقت حکمی فرستاد تا تحقیق کنند آیا «جویس در زمان مرگ کاتولیک بوده یا خیر». پس از آن همسر جویس درخواست کرد بقایای همسرش را به ایرلند بازگردانند ولی وزیر امور خارجه امتناع کرد.
طرح جدید برای بازگرداندن بقایای این نویسنده ایرلندی و همسرش، از سوی اعضای شورای شهر دابلین درموت لیسی و پدی مک‌کارتان ارائه شد و هر دو استدلالشان این بود که این آخرین خواسته‌ی جویس و بارنکل بوده است. اگر این طرح عملی شود، همزمان با جشن صد سالگی انتشار یولسیز در سال ۲۰۲۲ انجام خواهد گرفت. کتابی که زمانی درایرلند ممنوع شد و دولت ایرلند از قوانین گمرکی طوری استفاده کرد تا مانع ورود کتاب به کشور شود.
حالا شورای شهر دابلین این طرح را تایید کرده و در قدم بعدی، درخواستی به وزارت فرهنگ و میراث فرهنگی فرستاده خواهد شد اما تصمیم نهایی با دولت و به‌خصوص وزارت امور خارجه خواهد بود.
البته اعضای شورای شهر تایید می‌کنند که «هنوز کسانی هستند که مخالف این کارند و نمی‌خواهند زخم‌های کهنه باز بشود». بدون شک جویس همچنان یک شخصیت جنجال‌برانگیز به حساب می‌آید.
پیش از این هم تلاش‌هایی برای متقاعد کردن مقامات ایرلندی برای بازگرداندن بقایای جویس صورت گرفته بود. برای مثال سال ۱۹۴۸، بعد از آنکه بقایای ویلیام باتلر ییتس با موفقیت از فرانسه برگردانده شد. حالا باید دید آیا این بار جویس و نورا به خانه بازمی‌گردند یا جامعه‌ی ایرلند هنوز از جویس کینه به دل دارد!

ترجمه فارسی یولسیز را از اینجا بخرید.

منبع: گاردین